Hans Joosten

Ik kom uit Leeuwarden alwaar ik in de zomer van 1965 geboren ben. Mijn ouders heten Harry en Jo en komen uit Noord-Brabant. Zij zijn begin jaren 50 naar Friesland “geëmigreerd” om daar een bestaan op te bouwen, iets wat in het begin naar ik begrijp niet is meegevallen. Mijn ouders hebben gelukkig altijd het onderscheidende Brabantse “joie de vivre” behouden waardoor ons huis een zoete inval is geweest met een zachte G, iets waar ik dierbare herinneringen aan heb en de lichtheid van het bestaan heb gevoeld.

In het jaar van mijn Elfstedentocht (1997) zijn mijn kinderen geboren: Max en Iris. Vanaf 2016 studeren zij allebei en zijn ze op kamers gaan wonen. Dit heeft voor een nieuwe dynamiek gezorgd: het verder loslaten van de kids en op een andere manier en laag met elkaar in verbinding blijven. 

Opgegroeid in een gezin met veel vrouwenenergie, twee oudere zussen, en een afwezige vader heeft het me lange tijd ontbroken aan een krachtig mannenfiguur waarmee ik mij kon identificeren. Dit realiseerde ik mij vol toen mijn zoon Max behoefte had aan een vader en ik voor mijn gevoel dat niet kon geven en ervaarde dat ik, al jaren, aan het “zwemmen” was. Dat was voor mij de belangrijkste driver om in veiligheid en in broederschap te gaan werken met mannen. Ik realiseerde mij dat ik mannen nodig heb om mijn eigen mannelijkheid vol te kunnen ontwikkelen; ik werd inmiddels al 7 jaar geleden, samen met Eddy en Jos, lid van een mannengroep. Het is fijn om hier in veiligheid en rust thema’s te bespreken en te ervaren welke in het dagelijks leven vaak onaangeraakt blijven. 

Ik vind het heerlijk om, samen met Eddy en Jos van de werkplaatsvoormannen een plek te creëren waar mannen de lichtheid van het bestaan kunnen ervaren en er ruimte is voor verdieping in jezelf en met elkaar. Het ervaren van broederschap is daarbij iedere keer weer een ongekende ervaring.  Het werken met en begeleiden van mannen vind ik zeer eervol.